Zaterdagochtend kwamen we, na een onwijs mooie busrit door het Hill Country gebied, rond 9 uur aan in Nuwara Eliya. In de bus konden we na 6 weken ook eindelijk weer even ervaren hoe het is om het koud te hebben én voor het eerst niet aan de stoel vast geplakt te zitten!! Nuwara Eliya ligt namelijk zo’n 1000 meter hoger dan Hanguranketha en het is dan ook een stuk kouder. In het centrum even een theetje gedronken, geld gepind en simkaart opgeladen en vervolgens naar het hotel gelopen die een beetje buiten het centrum lag. De eigenares was super aardig maar nadat wij verteld hadden dat we vrijwilligerswerk deden, werd ze een beetje opdringerig. Zij werkte namelijk in een schooltje en had daar blijkbaar vrijwilligers nodig dus wilde ze dat wij allemaal voor vrijwilligers voor haar gingen zorgen...

Vanaf het hotel was het nog zo’n halfuurtje lopen naar Lover’s Leap Waterfall. Het laatste stuk konden we nog een beetje omhoog klauteren tussen de stenen om nog een beter zicht op de waterval en vooral een super mooi uitzicht over de stad te hebben! Vervolgens weer naar beneden gewandeld en naar het centrum gegaan om te lunchen. De hele week keken we er al naar uit om een hamburger te eten dus even research gedaan en een restaurantje gevonden waar ze beweerden de beste burgers van de stad te hebben. Eenmaal aangekomen even gedaan alsof we de kaart bekeken (we wisten natuurlijk al lang wat we wilden) maar toen we wilde bestellen bleken ze vandaag geen burgers te hebben... Uiteindelijk toch maar voor noedels en kip gegaan maar dan wel met een frietje erbij wat gelukkig wel heel lekker was.

Hierna gingen we naar Victoria Park, een mooi onderhouden parkje met veel bloemen en boompjes in het centrum van de stad. Hier wat rondgewandeld en gechilld op een bankje totdat de voorspelde regenbui begon. En met regenbui bedoel ik niet zo miezerend buitje zoals in Nederland maar een echte tropische regenbui... Het park dus half uitgerend en onder het dakje bij de ticketoffice gescholen totdat er een tuktuk langskwam die ons terug naar het hotel bracht. Daar wat gechilld en aangezien de regen niet zou stoppen het plan gemaakt om eten te bestellen. Nou dat was makkelijk gezegd dan gedaan... Om ons verdriet van de burgers te verwerken besloten we op zoek te gaan naar een lekkere pizza. De pizzeria in de stad deed helaas niet aan bezorgen dus uiteindelijk bij de pizzahut uitgekomen... Het enige probleem was dat we het exacte adres niet wisten en hebben we, omdat we geen zin hadden om de eigenares met onze pizza zoektocht lastig te vallen, Google Maps erbij gepakt en zo ongeveer het adres gevonden. Een halfuur later werden we dan ook gebeld omdat het waarschijnlijk allemaal een beetje onduidelijk was maar Engels spreken was even een dingetje... Na zo’n 8 telefoontjes met 3 verschillende mensen (volgens mij had ik op het laatst zelfs het hoofdkantoor aan de telefoon oeps) kwam de eigenares van het hotel naar buiten gelopen en hebben we toch maar even om hulp gevraagd en niet heel veel later waren dan eindelijk onze pizza’s er.

Vanochtend zijn we naar Gregory Lake gegaan, ook weer zo’n halfuurtje lopen vanaf het hotel. Hier op een soort woonboot ontbeten, een beetje rondgekeken en vervolgens weer terug gewandeld. Bij het hotel nog een theetje gedronken en daarna naar de weg gegaan om een bus te pakken richting Hanguranketha. Een directe bus was er helaas niet maar met twee keer van bus wisselen, kwamen we er wel. De busrit was weer een beleving op zich! De uitzichten zijn namelijk echt zoooo mooi! En de lieve mensen in de bus en alle zwaaiende mensen op straat maken het helemaal compleet. Eerst zat ik naast een vrouw met een schattige baby die met mijn waterfles aan het spelen was en mijn oortjes probeerde uit te trekken. Daarna was het even een beetje ongemakkelijke situatie aangezien er een oud vrouwtje in de bus stapte en niemand op stond dus besloot ik dat maar te doen en vervolgens gingen mensen wel aan mij aanbieden om te zitten maar oké wel lief bedoeld denk ik? Ook kwam er nog een oud vrouwtje naar me toe en vroeg met gebaren taal of ze mijn water mocht hebben... Tegen zoiets kan je niet echt nee zeggen toch dus de rest van de reis dorst gehad maar wel goede daad verricht I guess...

Rond 4 uur waren we weer terug bij het verblijf in Hanguranketha waar niet veel later Sura (de coördinator van wie ik de naam vergeten was ) en een nieuw Duits meisje aankwamen. Met zijn 4’en zijn we even naar het dorp gegaan omdat we daar gratis rotti konden krijgen ivm het festival gebeuren en ja een kans op gratis rotti die laten wij niet liggen hoor!! Morgen is het nog steeds een feestdag en hierdoor zijn er ook geen projecten maar vanaf dinsdag zijn wij ‘s ochtends weer in de school en ‘s middags in tempel te vinden.


XOXO EVI