Dit weekend niet zo heel veel bijzonders gedaan en gewoon in Dambulla gebleven. Vrijdag was het dus oudejaarsavond maar aangezien we hier in de middle of nowhere zitten, viel er niet veel meer te beleven dan het horen (niets te zien) van vuurwerk overal om ons heen. Zaterdag waren alleen Juliette en ik nog over hier en hebben we eigenlijk gewoon een dagje gechilld bij het verblijf. Nog wel een poging tot een wandelingetje gedaan ‘s middags maar al redelijk snel opgegeven omdat het veeeel te warm was.

Zondag namen we toch nog opnieuw een poging tot beweging om iets meer van ons weekend te maken. Van Felix en Ellie hadden we gehoord dat in de buurt een niet zo bekende archeological site was die wel leuk was om te bezoeken dus besloten we daar heen te gaan. Vervolgens aan Sugath even de weg gevraagd maar aangezien het niet al te makkelijk te vinden was, bood hij aan om met ons mee te gaan. Volgens hem was het zo’n halfuurtje fietsen en daar gingen we dan weer met onze mooie helmpjes op. Nou dat halfuur was geen halfuur volgens mij, ik dacht dat ik dood ging. Berg op en berg af onder de bloedhete zon, nee dat was geen pretje. Gelukkig was er het mooie uitzicht en de lachende/zwaaiende mensen die het allemaal wat dragelijker maakten. Toen we eenmaal aankwamen, hadden we eerst even een dikke 10 minuten nodig om weer tot leven te komen maar het zweten dat hield wel wat langer aan... Gelukkig konden we en vooral Sugath er nog wel om lachen.

De ruïnes waren wel echt indrukwekkend om te zien en Sugath kon ons er ook nog wat dingen over vertellen dus dat was wel leuk. Blijkbaar stond hier het beeld van de het jongst uitziende Buddha van heel in Sri Lanka en ook nog eens de dikste pilaar, ofzoiets. Toch verbaasde het ons daarom dat hier echt nul toeristen kwamen maar oké. Verder was er ook nog een mooi meertje naast de site en (natuurlijk) mooi uitzicht op de bergen.

Vervolgens mochten we ons aan de terugweg gaan begeven, maar wat bleek: op de heenweg hadden we een “leuk” binnendoor weggetje genomen wat eigenlijk gewoon een flinke detour was dus dit keer via de autoweg gegaan waardoor we wel binnen een halfuur weer terug waren...

Maandag was het weer tijd om aan het werk te gaan en met zware benen en een pijnlijke kont van de dag daarvoor stapten we weer op onze fiets om naar de tempel te gaan. Hier begonnen we aan het schoonmaken en geel schilderen van weer een nieuwe muur. Om precies 10:16u was er nog een nieuwjaarsceremonie waarbij mensen naar de tempel kwamen om door de nonnen met herbal oil gezegend te worden. Wij kwamen natuurlijk ook aan de beurt en we kregen een lekkere laag olie in ons haar wat na een tijdje opdroogde en ons haar als stro aanvoelde. Daarna was het tijd voor tea time en werd er nog flinker uitgepakt dan normaal met van alles te eten waarmee de lieve nonnen ons vol probeerde te proppen. Hierna onze muur afgeschilderd en na de lunch de nonnen geholpen met de grootste Sri Lankaanse bezigheid: blaadjes harken. Rond 3 uur vonden we het we mooi geweest en zijn we, met een tas vol bananen die de nonnen ons hadden meegegeven, terug gegaan.

XOXO EVI