Weekendtrip Arugam Bay & Last week in Kandy

Het is al weer even geleden dat ik heb geschreven en ik moet ook eerlijk bekennen dat de motivatie om dit blog nog bij te houden een beetje verdwenen is. Desondanks vond ik dat ik niet mocht opgeven deze laatste week maar ik ga het niet te uitgebreid maken. Oké dat zeg ik nu maar waarschijnlijk wordt het toch weer een lang verhaal.

De tweede week in Kandy was weer ‘s ochtends pre-school en ‘s middags tempel maar tempel ging twee keer nier door aangezien dinsdag de verf en kwasten verdwenen waren en woensdag was er iets bij de tempel waardoor we niet konden komen ofzoiets. Donderdag was onze laatste dag en moesten we afscheid nemen van de lieve kindjes wat wel echt sad was.

Vrijdagochtend vertrokken we met de bus naar Kandy om onze tassen te droppen bij de accommodatie (wat overigens een andere accommodatie is dan de eerste twee weken) om vervolgens weer de bus te pakken richting Arugam Bay. Dat was me wel een ritje... Ik moet zeggen dat ik het busleven hier echt een leuke beleving vind met hoe dat allemaal gaat. Het is bijvoorbeeld super normaal dat als er geen plek is om te zitten en je dus moet staan je je spullen gewoon op een random iemands schoot zet. Verder komen voordat de bus vertrekt allerlei mensen de bus in om spulletjes te verkopen, van eten tot schoolboekjes. Die dag kwam er zelfs nog een goochelaar naar binnen die volgens mij de oude goocheldoos van Janneke en mij had gejat, oftewel echt goede trucs!!! Maar die lokale bussen hebben ook wel wat nadelen... Zo zweet je jezelf kapot en plak je aan je stoel en zelfs de personen naast je, je knieën (als je mijn lengte hebt) zitten vastgeklemd tegen de stoel voor je en je doet bijna een uur over 30km. Ook al het overstappen van bussen, het wachten voordat de bus eindelijk vertrekt en ook nog de tuktuk mannetjes die beweren dat er die dag net geen bus rijdt dus dat je maar beter met hun tuktuk kunt gaan, is toch een beetje vermoeiend. We vertrokken dus om 8 uur ‘s ochtends uit Hanguranketha en om 7 uur ‘s avonds kwamen we dan eindelijk aan in Arugam Bay. Hier hadden we wel echt een ziek chill (en toch goedkoop) hotel geboekt nog geen 10 meter van het strand. Het was een soort huisje met een klein verandaatje met een super chille hangmat. Hier hebben we eigenlijk twee volle dagen kunnen genieten van het strand, de zee en lekker westers eten. Zo hebben we dan ook na onze mislukte poging van vorige weekend onze hamburgers kunnen eten.

Maandagochtend was het weer tijd om terug te gaan en dat beloofde weer een vet lange busreis te worden. Ergens einde van de middag waren we terug in Kandy bij ons nieuwe verblijf waar al zo’n 7 meiden en 1 jongen zaten. Allemaal super leuk en chill en we hebben het ook heel gezellig met z’n allen! Ik moet zeggen dat ik ook wel weer behoefte had aan een wat grotere groep dus ik ben helemaal happy hier. ? Vandaag was onze eerste dag lesgeven op een best grote school een uur rijden vanaf Kandy (we hebben een privé busje!!!!). Hier hebben we, Brooke, Juliette en ik, in een paar verschillende klassen (van 11 tot 16 jaar) een lesje Engels gedaan. Het was wel even wennen nog aangezien we gewoon voor de klas werden gezet maar het ging eigenlijk best goed. Rond 2 uur waren we klaar en werden weer teruggebracht naar het verblijf. Hier kregen Maddie, Justine en Abhiney van de introductie week een les zelfverdediging en mochten we meedoen als we wilden. Dat was nog een interessante belevenis aangezien die vrouw het goed serieus nam. Na een tijdje kregen we zelfs een ontbijtmes en stonden Maddie en ik elkaar zogenaamd neer te steken... Ze moest ons twee dan ook steeds als voorbeeld gebruiken en eindigden we met ongeveer een gekneusde vinger, een verbrijzelde hand en een lichte hersenschudding maar hé kan nu wel mezelf (soort van) verdedigen!!

Na het eten nog kaartspelletjes gedaan met z’n allen en zelfs nog gebadmintond in de woonkamer met Stephanie en Elisa aangezien het buiten regende. Het verblijf is trouwens heel chill hier, veel ruimer dan het andere verblijf in Kandy en eigenlijk een beetje vergelijkbaar met die in Hanguranketha.

Komende drie dagen ga ik dus nog lesgeven op de school hier en vrijdag komen papa en mama dan aan in Sri Lanka! Voor het geval dat dit mijn laatste blog is: super leuk dat jullie dit allemaal hebben gelezen en hopelijk hebben jullie zo een beetje mee kunnen genieten van al mijn avonturen hier!

Tot over een paar weekjesss

XOXO EVI

Weekendtrip Nuwara Eliya

Zaterdagochtend kwamen we, na een onwijs mooie busrit door het Hill Country gebied, rond 9 uur aan in Nuwara Eliya. In de bus konden we na 6 weken ook eindelijk weer even ervaren hoe het is om het koud te hebben én voor het eerst niet aan de stoel vast geplakt te zitten!! Nuwara Eliya ligt namelijk zo’n 1000 meter hoger dan Hanguranketha en het is dan ook een stuk kouder. In het centrum even een theetje gedronken, geld gepind en simkaart opgeladen en vervolgens naar het hotel gelopen die een beetje buiten het centrum lag. De eigenares was super aardig maar nadat wij verteld hadden dat we vrijwilligerswerk deden, werd ze een beetje opdringerig. Zij werkte namelijk in een schooltje en had daar blijkbaar vrijwilligers nodig dus wilde ze dat wij allemaal voor vrijwilligers voor haar gingen zorgen...

Vanaf het hotel was het nog zo’n halfuurtje lopen naar Lover’s Leap Waterfall. Het laatste stuk konden we nog een beetje omhoog klauteren tussen de stenen om nog een beter zicht op de waterval en vooral een super mooi uitzicht over de stad te hebben! Vervolgens weer naar beneden gewandeld en naar het centrum gegaan om te lunchen. De hele week keken we er al naar uit om een hamburger te eten dus even research gedaan en een restaurantje gevonden waar ze beweerden de beste burgers van de stad te hebben. Eenmaal aangekomen even gedaan alsof we de kaart bekeken (we wisten natuurlijk al lang wat we wilden) maar toen we wilde bestellen bleken ze vandaag geen burgers te hebben... Uiteindelijk toch maar voor noedels en kip gegaan maar dan wel met een frietje erbij wat gelukkig wel heel lekker was.

Hierna gingen we naar Victoria Park, een mooi onderhouden parkje met veel bloemen en boompjes in het centrum van de stad. Hier wat rondgewandeld en gechilld op een bankje totdat de voorspelde regenbui begon. En met regenbui bedoel ik niet zo miezerend buitje zoals in Nederland maar een echte tropische regenbui... Het park dus half uitgerend en onder het dakje bij de ticketoffice gescholen totdat er een tuktuk langskwam die ons terug naar het hotel bracht. Daar wat gechilld en aangezien de regen niet zou stoppen het plan gemaakt om eten te bestellen. Nou dat was makkelijk gezegd dan gedaan... Om ons verdriet van de burgers te verwerken besloten we op zoek te gaan naar een lekkere pizza. De pizzeria in de stad deed helaas niet aan bezorgen dus uiteindelijk bij de pizzahut uitgekomen... Het enige probleem was dat we het exacte adres niet wisten en hebben we, omdat we geen zin hadden om de eigenares met onze pizza zoektocht lastig te vallen, Google Maps erbij gepakt en zo ongeveer het adres gevonden. Een halfuur later werden we dan ook gebeld omdat het waarschijnlijk allemaal een beetje onduidelijk was maar Engels spreken was even een dingetje... Na zo’n 8 telefoontjes met 3 verschillende mensen (volgens mij had ik op het laatst zelfs het hoofdkantoor aan de telefoon oeps) kwam de eigenares van het hotel naar buiten gelopen en hebben we toch maar even om hulp gevraagd en niet heel veel later waren dan eindelijk onze pizza’s er.

Vanochtend zijn we naar Gregory Lake gegaan, ook weer zo’n halfuurtje lopen vanaf het hotel. Hier op een soort woonboot ontbeten, een beetje rondgekeken en vervolgens weer terug gewandeld. Bij het hotel nog een theetje gedronken en daarna naar de weg gegaan om een bus te pakken richting Hanguranketha. Een directe bus was er helaas niet maar met twee keer van bus wisselen, kwamen we er wel. De busrit was weer een beleving op zich! De uitzichten zijn namelijk echt zoooo mooi! En de lieve mensen in de bus en alle zwaaiende mensen op straat maken het helemaal compleet. Eerst zat ik naast een vrouw met een schattige baby die met mijn waterfles aan het spelen was en mijn oortjes probeerde uit te trekken. Daarna was het even een beetje ongemakkelijke situatie aangezien er een oud vrouwtje in de bus stapte en niemand op stond dus besloot ik dat maar te doen en vervolgens gingen mensen wel aan mij aanbieden om te zitten maar oké wel lief bedoeld denk ik? Ook kwam er nog een oud vrouwtje naar me toe en vroeg met gebaren taal of ze mijn water mocht hebben... Tegen zoiets kan je niet echt nee zeggen toch dus de rest van de reis dorst gehad maar wel goede daad verricht I guess...

Rond 4 uur waren we weer terug bij het verblijf in Hanguranketha waar niet veel later Sura (de coördinator van wie ik de naam vergeten was ) en een nieuw Duits meisje aankwamen. Met zijn 4’en zijn we even naar het dorp gegaan omdat we daar gratis rotti konden krijgen ivm het festival gebeuren en ja een kans op gratis rotti die laten wij niet liggen hoor!! Morgen is het nog steeds een feestdag en hierdoor zijn er ook geen projecten maar vanaf dinsdag zijn wij ‘s ochtends weer in de school en ‘s middags in tempel te vinden.


XOXO EVI

Day 5 in Hanguranketha

Het is 05:15 en Juliette en ik wachten op de bus naar Nuwara Eliya terwijl we “genieten” van de gebeden en gezang in de tempel naast ons...

Donderdag na de pre-school gingen we dus naar de tempel met het plan om weer verder te schilderen maar dat liep even anders. Dit weekend is het namelijk Vesak Full Moon Poya, een festival waarbij (tijdens volle maan) de belangrijke momenten in Buddha’s leven worden gevierd. Rond de tempel waren ze daarom bezig met de voorbereidingen daarvoor en werden we gevraagd te helpen met het opzetten van een tentje. Daarna zijn we weer in de laadbak van een truck gesprongen om de versieringen om te halen. Deze bloemen en versiersels hebben we allemaal de truck ingeladen en, na een colaatje van de organisator gekregen te hebben, tussen al zooi in de laadbak gaan zitten en terug naar de tempel gereden.

Vrijdag begon dus het festival en dat was vooral te zien aan alle mooie lampionnen die door het dorp hingen. ‘s Ochtends gingen we naar de pre-school en zei onze coördinator dat we een wit shirt aan moesten doen als we die hadden. Daar eenmaal aangekomen zagen we alle lieve kindjes super mooi gekleed in het wit met wat ouders al op het pleintje voor de school staan. We gingen namelijk naar de tempel in het dorp ivm, je kan het al raden, de Vesak Full Moon Poya. Bij de tempel waren wij niet de enige school en krioelde het van de wit geklede kindjes die ons als soort celebrities zagen. Er werd druk gezwaaid, ‘bye’ geroepen en ‘what is your name’ gevraagd (waarna ze me een beetje wanhopig aankeken toen ik Evelien zei en dus mijn naam maar tijdelijk naar Eva had veranderd). Kaarsjes werden aangestoken, bloemen werden geofferd en gebeden bij het Buddha standbeeld. Het was super bijzonder om mee te maken!

‘s Middags niet geschilderd aangezien het druk zou zijn bij de tempel door het festival. Bij het huis dus maar een beetje gechilld en onze tas gepakt voor dit weekend. Inmiddels zitten we in een rijdende bus en zijn we als het goed is over 3 uurtjes in Nuwara Eliya.


XOXO EVI

Day 2, 3 and 4 in Hanguranketha

Dinsdagochtend gingen we weer naar de school waar we geholpen hebben met het knutselen van de boeddhistische vlag en we ze ook meteen de kleuren in het Engels geleerd hebben. ‘s Middags weer met de bus naar de tempel gegaan en begonnen aan het schilderen van het hekje. Rond 3 uur waren we klaar en aangezien we de bus net gemist hadden, naar huis gelopen wat een prima wandelingetje was met mooi uitzicht op de bergen. Toen we thuis kwamen ben ik begonnen met het tekenen van wel 43 regenbogen voor de volgende dag.

Woensdag gingen we dan met de kleurplaten naar de school. Op de weg er naar toe kwamen we langs een best grote markt met groenten en fruit. Blijkbaar is dit er elke woensdag en het zag er super leuk uit! Eenmaal aangekomen bij de school werden we zoals elke andere dag we weer lief begroet door de kindjes en aan onze armen, half struikelend over alle kinderen en stoeltjes, mee naar binnen getrokken. We hebben weer de kleuren in het Engels gedaan en daarna zijn ze druk bezig geweest met het inkleuren van de regenboog. Na de lunch was het weer tijd voor de tempel waar we verder hebben geschilderd.

Vandaag was het een speciale dag op de school aangezien er eentje jarig was. We begonnen met het knutselen van een lampion wat eigenlijk meer een soort vlieger was. Ik moet trouwens wel zeggen dat ik echt respect heb voor die juffen want het is toch wel druk en chaotisch met zoveel kinderen in ook nog eens een niet zo grote ruimte. Gelukkig vind ik het nog steeds super leuk met alle kindjes! Zoals ik al zei was er eentje jarig wat betekende dat alle kindjes een klein cadeautje, volgens mij allemaal kleine boekjes, hadden meegenomen. Verder hadden ze lege lunch trommeltjes bij zich en kwam de moeder van de jarige job met 3 mega grote pannen eten aan. Nadat alle kindjes hun cadeautje hadden gegeven en zo schattig het jongetje een kusje gaven, zongen ze nog leuk happy birthday (in het Engels ja) en toen was het tijd voor lunch. Samen met de juffen en de moeder hielpen we met het uitdelen van alle rijst, kip en dal waarna we zelf ook daar lekker van mochten genieten.

Zometeen gaan we weer naar de tempel om weer voor een paar uurtjes te schilderen. Gisteren moesten we trouwens weer doorgeven wat we volgende week willen gaan doen en hebben we besloten om nog een weekje hier te blijven, de week daarna (alweer de laatste week voor zowel mij als Juliette) gaan we terug naar Kandy waar het allemaal begon... Verder gaan Juliette en ik dit weekend naar Nuwara Eliya!

XOXO EVI

Day 1 in Hanguranketha

Zondagochtend zouden we dan om 9 uur vertrekken naar Hill Country, oftewel het plaatsje Hanguranketha. Maar Sri Lanka is Sri Lanka niet als alles allemaal wat langer duurt. Om 10 uur stapten we dan eindelijk in de jeep met de coördinators maar we moesten nog wel even een “korte” tussenstop maken bij de markt omdat ze wat spullen moesten ophalen. Het zou dus niet zo lang duren dus besloten we in de auto te wachten die overigens geen A-C had... Na een dik uur wachten kwamen ze dan eindelijk pas terug maar na 500x sorry te zeggen en ons een zak met eten en drinken te geven, konden we ze dat wel vergeven.

Vanaf Dambulla was het ongeveer 2 uur rijden naar Kandy en na afscheid genomen te hebben van onze twee (ondanks het lange wachten die dag) favoriete coördinators, werden we vervolgens (niet wetend wat precies de bedoeling was) op een tuktuk gezet. Even later kwamen we aan bij de busstop waar met ons rugzakken op onze rug achter die tuktuk man aan sjokten die ons naar onze nieuwe coördinator bracht. Dit is een leuk meisje van 25 die ook nog eens heel goed Engels spreekt (ik moet eerlijk bekennen dat ik haar naam al weer vergeten ben oeps...)

Vervolgens ons rugzakken in de achterbak van de bus gegooid en met z’n 3en ingestapt. In een uurtje reden we de bergen in en kwamen we dan eindelijk aan in Hanguranketha. Dit is een klein maar wel levend dorpje waar het een stuk cooler is want ons intens gelukkig maakte. Helaas wel veel muggen maar ja, je kan ook niet alles hebben hè? Ons verblijf lag nog wat hoger dus vanaf het “centrum” van het dorpje moesten we nog een paar minuutjes de berg op lopen. Het verblijf is heel leuk en huiselijk met een keukentje en woon/eetkamer en voor alleen ons tweetjes ook best wel groot.

Vandaag was dan onze eerste dag vrijwilligerswerk hier wat bestond uit ‘s ochtends pre-school en ‘s middags tempel. De school begint om 9 uur en aangezien deze bijna om de hoek ligt, hoefden we pas iets voor die tijd te vertrekken. Toen we aankwamen bij het schooltje kwamen alle kindertjes al naar buiten gerend met hun handjes tegen elkaar gedrukt en “ayubowan” (soort van namaste maar dan in Singalees) roepend. Vervolgens werd ik al door twee meisjes aan m’n arm naar binnen getrokken. Het schooltje bestond net zoals in Dambulla uit één klas alleen dit keer met wel 38 kinderen maar gelukkig wel 2 juffen. Ze begonnen met kleuren waarbij wij ze een beetje mochten helpen totdat ze pauze hadden om te eten. Daarna gingen ze nog de Singalese versie van zakdoekje leggen doen totdat het half 12 was en de school al weer uit was.

Voor lunch gingen wij weer terug naar ons huis waar al weer heerlijk voor ons gekookt was. Hierna was het tijd om naar de tempel te gaan en met een emmer verf in m’n armen liepen we weer verder de berg op naar de busstop. Ik kreeg dan ook wel een beetje spijt van mijn lieve aanbod om de iets van 10kg wegende emmer te dragen maar ja een kleine arm workout kan mij ook geen kwaad... Met de bus was het maar een paar minuutjes tot de tempel die nog eens best groot en bekend bleek te zijn aangezien in deze tempel een bot van Buddha zou liggen. Hier mogen we de komende dagen het hekje om de heilige boom gaan opknappen en dat begon vandaag met het schoonmaken daarvan. Na nog geen twee uur waren we hiermee klaar en mochten we al weer gaan. Een man van de tempel moest dezelfde kant op dus kregen we een lift wat nog eens vet leuk was aangezien we in de laadbak van zijn truck mochten zitten.

Toen we terug waren maar even de moed verzameld om mijn kleren te wassen en verder lekker gechilld. Dat was hem dan weer voor vandaag!


XOXO EVI

Last day Dambulla & Weekendtrip Polonnaruwa

Afgelopen donderdag was al weer onze laatste dag bij de tempel en alhoewel ik best wel klaar was met al dat geschilder was het ook wel weer heel jammer. Dit kwam dan vooral ook door de drie lieve nonnen die we na voor mij twee en voor Juliette zelfs drie weken toch best goed hadden leren kennen. We gingen dan ook zeker niet met een lege buik en lege handen weer terug...   

Ondertussen hadden we ook al weer het volgende weekend gepland en dat werd Polonnaruwa, een stad aan een groot meer met veel mooie tempels, beelden en ruïnes. Vrijdagochtend vertrokken we met de local bus en na zo’n anderhalf a twee uur rijden waren we al bij de busstop van Polonnaruwa vanaf waar we in zo’n 10 minuutjes naar het hotel gelopen zijn. Het oorspronkelijke plan was om meteen de archaeological sites te bezoeken maar toen we hoorden dat we voor een oké prijsje ook nog een safari konden doen met 4 andere toeristen, konden we dat eigenlijk niet weigeren. De jeep zou ons om half 2 ophalen dus hadden we nog een dik uur om wat te lunchen. We konden bij het hotel fietsen lenen en na even voor een restaurantje gezocht te hebben toch in local tentje beland waar we wel 6 verschillende soorten samosa’s kregen die allemaal suuuper lekker waren.

Rond half 2 stapten we dan in de jeep en reden we in ongeveer een uur naar Minneriya National Park. Onderweg kwamen we op straat al een olifant tegen zo dat moest een goed teken zijn.    En ja hoor, olifanten in overvloed!! Helaas viel dat ook te zeggen over het aantal jeeps maar dat mocht de pret niet drukken. In het park lag ook nog een heel groot meer met daarachter uitzicht op de bergen, echt super mooi! Verder ook nog duizenden apen, herten, pauwen, toekans en andere vogels gezien. Op de terug weg ook nog een groot stuk over binnendoor weggetjes gegaan waar we ook nog wat dieren en vooral veel mooie natuur hebben gezien. Wel met een lichte hersenschudding terug gekomen aangezien ik vaak net iets te laat was met bukken voor alle takken... Ook nog m’n zonnebril van m’n hoofd afgeveegd (kon ook alleen mij overkomen ) maar die heeft zich zelf ook wel weer bewezen als goede aankoop aangezien ie nog heel was.    Rond half 7 waren we weer terug bij het hotel waar uitgebreid voor ons gekookt was.

De volgende dag, vandaag dus, stapten we na een heel lekker Sri Lankaans ontbijt rond 8 uur op de fiets richting de ticket office. Voordat we het museum ingingen zijn we eerst nog een mooi stukje langs het water gefietst tot aan een monument van een oude bibliotheek en een standbeeld. Hierna genoten van de airco in het museum en even rondgekeken daar en vervolgens de archaeological suite naar binnen gefietst wat nog behoorlijk groot was. Gelukkig hadden we een kaart en ook nog de skills om die te lezen en begonnen we aan het rondje waar we echt super veel mooie ruïnes van standbeelden, tempels en gebouwen hebben gezien! Rond 1 uur weer terug gefietst naar het hotel om onze tassen op te halen en naar de busstop gelopen waar we snel nog wat roti hebben gekocht voor onderweg.

Inmiddels zijn we weer terug bij de accommodatie in Dambulla en vertrekken we morgenochtend naar weer een ander locatie: Hill Country, waar Juliette en ik aankomende week vrijwilligerswerk gaan doen.

XOXO EVI

Another week in Dambulla

Dit weekend niet zo heel veel bijzonders gedaan en gewoon in Dambulla gebleven. Vrijdag was het dus oudejaarsavond maar aangezien we hier in de middle of nowhere zitten, viel er niet veel meer te beleven dan het horen (niets te zien) van vuurwerk overal om ons heen. Zaterdag waren alleen Juliette en ik nog over hier en hebben we eigenlijk gewoon een dagje gechilld bij het verblijf. Nog wel een poging tot een wandelingetje gedaan ‘s middags maar al redelijk snel opgegeven omdat het veeeel te warm was.

Zondag namen we toch nog opnieuw een poging tot beweging om iets meer van ons weekend te maken. Van Felix en Ellie hadden we gehoord dat in de buurt een niet zo bekende archeological site was die wel leuk was om te bezoeken dus besloten we daar heen te gaan. Vervolgens aan Sugath even de weg gevraagd maar aangezien het niet al te makkelijk te vinden was, bood hij aan om met ons mee te gaan. Volgens hem was het zo’n halfuurtje fietsen en daar gingen we dan weer met onze mooie helmpjes op. Nou dat halfuur was geen halfuur volgens mij, ik dacht dat ik dood ging. Berg op en berg af onder de bloedhete zon, nee dat was geen pretje. Gelukkig was er het mooie uitzicht en de lachende/zwaaiende mensen die het allemaal wat dragelijker maakten. Toen we eenmaal aankwamen, hadden we eerst even een dikke 10 minuten nodig om weer tot leven te komen maar het zweten dat hield wel wat langer aan... Gelukkig konden we en vooral Sugath er nog wel om lachen.

De ruïnes waren wel echt indrukwekkend om te zien en Sugath kon ons er ook nog wat dingen over vertellen dus dat was wel leuk. Blijkbaar stond hier het beeld van de het jongst uitziende Buddha van heel in Sri Lanka en ook nog eens de dikste pilaar, ofzoiets. Toch verbaasde het ons daarom dat hier echt nul toeristen kwamen maar oké. Verder was er ook nog een mooi meertje naast de site en (natuurlijk) mooi uitzicht op de bergen.

Vervolgens mochten we ons aan de terugweg gaan begeven, maar wat bleek: op de heenweg hadden we een “leuk” binnendoor weggetje genomen wat eigenlijk gewoon een flinke detour was dus dit keer via de autoweg gegaan waardoor we wel binnen een halfuur weer terug waren...

Maandag was het weer tijd om aan het werk te gaan en met zware benen en een pijnlijke kont van de dag daarvoor stapten we weer op onze fiets om naar de tempel te gaan. Hier begonnen we aan het schoonmaken en geel schilderen van weer een nieuwe muur. Om precies 10:16u was er nog een nieuwjaarsceremonie waarbij mensen naar de tempel kwamen om door de nonnen met herbal oil gezegend te worden. Wij kwamen natuurlijk ook aan de beurt en we kregen een lekkere laag olie in ons haar wat na een tijdje opdroogde en ons haar als stro aanvoelde. Daarna was het tijd voor tea time en werd er nog flinker uitgepakt dan normaal met van alles te eten waarmee de lieve nonnen ons vol probeerde te proppen. Hierna onze muur afgeschilderd en na de lunch de nonnen geholpen met de grootste Sri Lankaanse bezigheid: blaadjes harken. Rond 3 uur vonden we het we mooi geweest en zijn we, met een tas vol bananen die de nonnen ons hadden meegegeven, terug gegaan.

XOXO EVI

Temple Renovation & Gardening in Dambulla

Dinsdag was het na ons lange weekend weer tijd om aan het werk te gaan. De tempel die we zouden gaan schilderen was een stukkie verder weg dan de pre-school dus daar gingen we dan op onze fietsjes. Na iets minder dan een halfuur kwamen we dan (met zweet druppend van onze gezichten) aan bij de tempel. Deze tempel was iets groter dan die van Kandy en er leefden geen monniken maar super lieve nonnen. We mochten verder werken aan het schilderen van de muren rondom de tempel en tot onze grote verbazing hadden ze hier ook verfrollers i.p.v. alleen kwasten. Rond half 11 was het tea time waarbij de nonnen ons goed verwenden. Vervolgens weer schilderen en rond 1 uur lunch wat bestond uit rijst met wel acht verschillende curry’s. Rond 3 uur gingen we weer terug naar ons verblijf waar we verder niet zo veel hebben gedaan.

De volgende dag gingen we weer naar de tempel om daar te schilderen. ‘s Middags ben ik samen met Gaia naar Dambulla gegaan (ons verblijf ligt een paar km buiten Dambulla) om o.a. een nieuwe oplader te kopen die blijkbaar leuk licht geeft... In Dambulla waren ze al druk bezig met de voorbereidingen voor het nieuwe jaar aangezien er om de 10 meter wel een kraampje was dat vuurwerk verkocht.

Vandaag konden we kiezen uit tempel schilderen en tuinieren en kozen Gaia en ik voor wat verandering oftewel tuinieren. Dit deden we gewoon op het veld achter ons huis dus dat was lekker makkelijk. We begonnen met het (wat ik denk dat het was) bemesten van een veld met plantjes wat nog best zwaar was in de volle zon. Hierna even uitgerust en vervolgens naar de bananenbomen gegaan waar we de rotte bladen van de bomen mochten hakken. Hier hadden we gelukkig geen last van de hete zon en het was nog leuk ook! Na nog net geen tien bananen opgegeten te hebben, kregen we zoals altijd weer een super lekkere lunch.

‘s Middags hadden we het spontane idee om een fietstochtje te gaan maken in de omgeving. Google Maps er dus bij gepakt en een mooi rondje uitgestippeld van zo’n 15 km. En wat was het mooi!! Over een hobbelig zandpad tussen alle plantages met hier en daar wat huizen met zwaaiende mensen en uitzicht op de bergen. Na een kleine 2 uur waren we weer terug waar de anderen inmiddels ook weer waren.

Vervolgens kwamen Sugath en Achintha (de coördinators) ons vertellen dat we nog een bananenboom mochten planten in de tuin! Dat konden we natuurlijk niet weigeren want hoeveel mensen kunnen nou zeggen dat ze een boom hebben geplant in Sri Lanka?? Dit was ook meteen een mooie afsluiting met de groep hier aangezien Marian, Felix en Ellie morgen en Gaia overmorgen vertrekken...

XOXO EVI